Araştırmacı-Yazar


Mükemmeliyetçi olabilme uğraşı içerisinde kabullenilmesi gerekenler vardır ki her şey sadece bizde biter. Yalnız başına var olabilmenin fedakarlıklarla olacağıdır. Desteksiz ve teşviksizce uzun çabaların verdiği kazanılmış dirençle yaşam mücadelesini verebilme erdemliliğine kavuşabilmek cidden büyük bir özgüven ve cesaret işidir.

İnsanlar nitelikleriyle kısıtlı olduklarını kendilerine şartlandırdıkları için maalesef iç dünyasını fazlasıyla keşfedememektedirler. Denilir ki imkanlar veya coğrafya kaderdir diyerek kendini avutup köşesinde sunulanlarla ömrünü feda edilir. Uzmanların gözetiminde birçok insan maddi manevi büyük emekler sonrasında anlayarak kendilerine derler ki, Konakta büyüdüm, hiçbir özgürlüğüm yoktu, özel hiçbir şeyim olmadı, yaşadığımız yerde başka çocuk yoktu, annem benimle ilgilenmezdi, babam çok katı idi, ben ortancaydım veya büyüğü idim, hayatım çok kolaydı, kısıtlı bir çevrem vardı gibi geçmişini yargılayarak gerekçeler öngörürler.

Yargılar ve gerçekler arasındaki farkları yaşam süreci içinde öğrenilirken bize ne kattığını ve bizden götürdüğünün muhakemesini iyi analiz edebilmeliyiz. İnsan kendinin analizini etraflıca dönem dönem yapabilmelidir. Her şartlarda kendi canlılığını aktif tutabilmek ve sürekli revize edebilmeyi kabullenebilmektir.

Yaşamında özgürlüğünün vazgeçilmezliğiyle yaşananların karşısında oyuncak olmak yerine yaşamını sürdürmekle ilgili herhangi bir muhtelif konuda karar vermen gerektiğinde kendininkinden başka hiçbir şey sana huzur vermeyecektir. Yani kendinden başka hiçbir şey huzur vermez. En iyi insan kendi iç huzurunu yaşayabilendir. Kendinin efendiliğini insanlara zorla boyun eğdirerek de olmayacağını bilmelisin..

Olgunluğa ermiş insanlar bilirler ki onaylanmaya ve çelişkili tutumlara ihtiyaç duymayarak iç sesine kulak verirler. Özgür seçimlerini iradelerine bağımlı yaparak başkalarının kendilerini sömürmelerine müsaade etmezler. Sosyal ve eğitimsel yüksek hedefler kendilerine seçerek kişisel gelişimlerine önem gösterirler ki çevrelerinden saygı görürler. Bu benim hayatım yalnız deneyimleyeceğim yanılgılarımı kendim muhakeme edeceğim iradesiyle sürekli kendilerini motive ederler.

Böylece insan başarıya giden yolda sağlam temele oturan, izleyeceğin yolda sana rehberlik edecek bir hayati ilkeler oluşturacaktır. Geri dönüşü olmayan yaşamsal olayların kararında elbet kendi özgün iraden büyük rol oynasada çevrende samimi güvenilir insanların istişaresi her zaman destekçi olacaktır. Başkalarının acı fedakarlıklarla öğrenmişliklerini istişareyle bedavaya getireceksindir. Çoğu zaman ağzını dahi açmadan ne tür bir tehlikeyle karşı karşıya geldiğini öğrenerek sade şekilde atlatacaksındır.