Sevgi çoğu şeyin tedavisi derler... Her şeyden etkili, kutsal bir duygudur sevgi. Birçok şeyi tamamlar, bir arada tutar. Boğazımızdan akan sıcacık bir çay gibidir çoğunlukla. Anı yaşatır, yaşatırken mutlu eder. Bazen bir çocuğun masum bakışlarında görürsünüz, bazen sevdiklerinizin gözlerinin parıldamasında. Bazen yeni doğmuş yavru bir kedinin, bazense size minnetle teşekkür eden düşkün bir kimsenin o ışıldayan umudunda... Sevgi kısıtlı bir şey değil, neye sevgi ile bakarsan o sevginin yansıması muhakkak sana geri döner...

Bir bitkiye sevgiyle su verildiğinde bitki büyür. Sen bunun karşılığında çiçek alırsın... Bir ağaca sevgi verdiğinde, o ağaç büyür büyür ve kocaman olur. Sen bunun karşılığını onun gölgesinde otururken alırsın... Bir köpeğe sevgi verirsin bunun karşılığını olası tehlikelere karşı koruduğunda alırsın. Bir işi sevgiyle yaptığında, onun karşılığını, yüzlerdeki gülümsemeden alırsın. Bir sanatı yaptığında, bir şarkıyı söylediğinde, bir enstrümanı bile sevgiyle çaldığında onun mükafatını sana tutulan alkışlarla alırsın...

Bazı insana sevgi verdiğinde o sevginin yansımasını alabilirsin... Bazısına sevgi verirsin karşılığında seni dinler, o kişi senin arkadaşın olur... Bazısına sevgi vermene bile gerek yoktur, sevgisi o kadar kutsaldır ki, seni her şartta her koşulda sever. Onlar da senin ailendir. Bazısına ise sevgi verdiğinde karşılığını alamazsın... Sevginin karşılığını vermezse, o kişi ya sevgisizliğinden hasta olur, ya da sen sevginin karşılığını alamadığın için hasta olursun. Ne kadar saf sevgini bile versen, karşındaki kişi seni hasta etmeyi, mutsuz etmeyi kafasına koyduysa, dünya üzerindeki en kutsal sevgi bile işlemez ona...

Peki sevgi nedir?

Bazen hasta bile olsan sevgiyi paylaştığın kişinin iyiliği için koşturmaktır. Her şeyi boşvermek, kendini düşünmemek, bazı şeyleri idare etmek. Özür dileyebilmek. Bazen kısacık bir mesaj, bir arama, içten bir dilek, kibar bir teşekkür. Bir çiçek, bir gülümseme, bir selam, bir günaydın, bir iyi akşamlar, bir geçmiş olsun, bir iyi niyet, bir öğüt. Bazen sabır, bazen de sadece susmaktır sevgi.

Sevgiyi tatmış insan mutludur, huzurludur. Her şey üzerine bile yıkılsa sevgisi onu tutar elinden çeker alır. Güçlü ve sağlıklı hissettirir, ruhen ve bedenen.

Peki yasevgisizliköyle mi? İnsanı hasta eder. Huzursuz ve mutsuz olursun. Elini uzattığın kişilerin, bir bir ellerini senden geri çevirdiğine tanıklık ettirir. O kadar berbat hissettirir ki, hep hataya sürükler. Yarım bırakır. Bitik ve hissiz olursun. Ağrılıdır sevgisizlik. Hastalıktır...

Sevgi, yaraları iyileştirir. Hastalıkları def eder. Bu dünya üzerindeki en önemli ilaçtır. Bir kez o ilacı tattığınızda ise bir daha asla onsuz olmak istemezsiniz. Sevgi gerçekten ağrıyı keser, çünkü insanın başı bile ağrısa, ilaç alsa da almasa da kendini iyi hissettirecek birinin yanında olmak veya düşünmek bile o an insana iyi gelir. En iyi ağrı kesici sevgidir. Sevgiyle dolu bir sarılma, tüm ağrıları dindirir mesela.. Sevgi dolu bir gülümseme, insanın içini huzur doldurur. Sevgiyi hissedebildiğin her an insan için en önemli en motive edici en değerli hissettirici andır. Sevgi hayatımız üzerinde önemli bir rol oynar... Bu yüzden sevgisizlik bu dünya üzerinden yok olsun. Tek var olan şey sevgi olsun!