7194 Sayılı Dijital Hizmet Vergisi ile Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun-1

7194 sayılı Dijital Hizmet Vergisi ile Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun metni, Resmi Gazete'de yayımlanmıştır.

Bu kanunla vergi kanununda yapılan düzenlemeler özet olarak aşağıda yer verilmiştir.

- Dijital Hizmet Vergisi :

Kanunun 1 ila 7'nci maddelerinde Dijital hizmet vergisine yer almakta olup,

Türkiye'de sunulan aşağıdaki hizmetlerden elde edilen hasılatlar dijital hizmet vergisine tabidirler.

1-Dijital ortamda sunulan her türlü reklam hizmetleri, (reklam kontrol ve performans ölçüm hizmetleri, kullanıcılarla ilgili veri iletimi ve yönetimi hizmetleri ile reklamın sunulmasına ilişkin teknik hizmetler dahil)

2-Sesli görsel veya dijital her hangi bir içeriğin (bilgisayar programları, uygulamalar, müzik, video, oyun içi uygulamalar ve benzerleri dahil) dijital ortamda satışı ile bu içeriklerin dijital ortamda düzenlenmesine, izlenmesine, oynanmasına ve elektronik cihazlara kaydedilmesine veya bu cihazlarda kullanılmasına yönelik dijital ortamda sunulan hizmetler,

3-Kullanıcıların birbirleriyle etkileşime geçebilecekleri dijital ortamların sağlanması ve işletilmesi hizmetleri (kullanıcılar arasında bir mal veya hizmetin satılmasına veya satılmasının kolaylaştırılmasına yönelik hizmetler dahil),

4-Birinci fıkrada sayılan hizmetlere yönelik dijital ortamda dijital hizmet sağlayıcıları tarafından verilen aracılık hizmetlerinden elde edilen hasılat da dijital hizmet vergisine tabidir.

Bu maddelerde sayılan hizmetlerden elde edilen hasılata %7,5 oranında Dijital Hizmet vergisi (DHV) uygulanacaktır.

DHV mükellefi, dijital hizmet sağlayıcıları olup, bu hizmeti verenlerin, Gelir Vergisi Kanunu ile Kurumlar Vergisi Kanunu bakımında tam veya dar mükellef olmaları veya dar mükellefiyet durumunda söz konusu faaliyetleri Türkiye'de bulunan işyeri veya daimi temsilcileri vasıtasıyla gerçekleştirip gerçekleştirmemesinin DHV mükellefi olmaları açısından her hangi bir etkisi olamayacaktır.

İlgili hesap döneminden önceki hesap döneminde, kanunun 1'nci maddesinde sayılan hizmetlere ilişkin Türkiye'de elde edilen hasılat tutarı 20 milyon TL'sından veya dünya genelinde elde edilen hasılatın 750 milyon Avrodan veya muadili yabancı para karşılığı Türk Lirasından az olanlar dijital hizmet vergisinden muaftırlar. Mükellefin, finansal muhasebe açısından konsolide bir grubun üyesi olması halinde bu haddin uygulanmasında grubun verginin konusuna giren hizmetlere ilişkin elde ettiği toplam hasılat dikkate alınarak muafiyet tespit edilmesi gerekmektedir.

Buna göre, DHV mükellefiyeti kapsamına, hem 750 milyon Avro hem de 20 milyon Türk Lirası kıstasının ikisini birden karşılayanlar girecektir.

Arka arkaya iki hesap dönemi boyunca 20 milyon TL veya dünya genelinde elde edilen hasılatı 750 milyon Avro hadlerinin altında kalanların vergi muafiyeti izleyen hesap döneminden itibaren tekrar başlayacaktır. Cumhurbaşkanı bu hadleri verginin konusuna giren hizmet türlerine göre ayrı ayrı veya birlikte sıfıra kadar indirmeye veya üç katına kadar artırmaya yetkilidir.

Dijital Hizmet Vergisiyle, ilgili Muafiyet ve İstisna edilmiş işlemler bu kanunun 4'ncü maddesinde açıklanmıştır.

Dijital hizmet vergisinin matrahı, ilgili vergilendirme döneminde verginin konusunu teşkil eden hizmetler nedeniyle elde edilen hasılat'tır. Hasılatın döviz ile hesaplanması halinde, döviz hasılatın elde edildiği tarihteki TCMB' ının belirlediği döviz alış kuru üzerinde Türk parasına çevrilerek matrah bulunacaktır.

Cumhurbaşkanı, %7,5 oranındaki dijital hizmet vergi oranını, hizmet türleri itibariyle ayrı ayrı veya birlikte %1'e kadar indirmeye, iki katına kadar çıkarmaya yetkilidir.

Dijital hizmet vergisi, matraha %7,5 oranın uygulanması ile hesaplanır. Bu şekilde hesaplanan vergiden herhangi bir indirim uygulanmaz.

Vergilendirme dönemi, dijital hizmet vergisinin vergilendirme dönemi, takvim yılının birer aylık dönemleridir. Hazine ve Maliye Bakanlığı hizmet türlerine göre aylık vergilendirme dönemi yerine üçer aylık vergilendirme dönemi tespit etmeye yetkili kılınmıştır. Dijital hizmet vergisi mükellefin beyanı üzerinde tarh olunur. Mükellefler dijital hizmet vergisi beyannamelerini, ilgili döneme (aya) ait vergilendirme dönemini takip eden ayın sonuna kadar ilgili vergi dairesine vermekle yükümlüdürler.

Dijital hizmet vergisi beyannamesi, mükellefin katma değer vergisi yönünden bağlı olduğu vergi dairesine, bulunmayanlar bakımından Hazine ve Maliye Bakanlığınca belirlenecek vergi dairesine beyannamelerini vermeleri gerekmektedir.

Dijital vergisi mükelleflerince ödenen dijital hizmet vergisi, bu mükellefler tarafından gelir ve kurumlar vergisine esas kazancın tespitinde gider olarak indirilebilir.

Dijital hizmet vergisi kapsamına giren beyanname ve ödeme yükümlülüğü bulunan mükelleflerin bu yükümlülüklerini yerine getirmemeleri halinde, kanun kapsamındaki dijital hizmet sağlayıcılarına veya Türkiye'deki yetkili temsilcisine bu yükümlülüklerin yerine getirilmesi için DHV tarhına yetkili vergi dairesi tarafından internet sayfalarındaki iletişim araçları, alan adı, IP adresi ve benzeri kaynaklarla elde edilen bilgiler kullanılarak Vergi Usul Kanunundaki tebligat yöntemleri elektronik posta veya diğer tüm iletişim araçlarıyla ile ihtarda bulunabilir ve bu durum Gelir İdaresi Başkanlığının sitesinde ilan edilir. İlandan itibaren 30 gün içinde bu yükümlülüklerin yerine getirilmemesi halinde, hizmet sağlayıcılarının sunmuş oldukları hizmetlere erişimin engelleneceği ve bu yükümlüklerin yerine getirilmesi halinde hizmetlere erişimin sağlanabileceği yönünde düzenleme yapılmıştır.

(Bu kanunun; 1 ila 7'nci maddeleri, kanunun yayımı tarihini izleyen üçüncü ay başında yürürlüğe gireceklerdir.)

Gider Vergileri Kanunu :

6802 sayılı Gider Vergileri Kanunun Nispet başlıklı 33'ncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan 'kambiyo muameleleri'' nde Banka ve Sigorta muamele vergisi oranı, 'binde biridir' ibaresi 'binde iki''sidir, Cumhurbaşkanı, kambiyo muamelelerindeki vergi oranını on katına, diğer vergiye tabi muamelelerde ise kanuni seviyesine kadar artırmaya yetkilidir şeklinde değiştirilmiştir.

(Bu kanunun; 8'nci maddesi, kanunun yayımı tarihinde yürürlüğe girmektedir.)

-6802 sayılı Gider Vergisi Kanunun ikinci kısmına Konaklama Vergisi şeklinde mülga 34'ncü madde başlığıyla beraber yeniden düzenlenmiştir.

'Konaklama Vergisi

Madde 34-Otel, motel, tatil köyü, pansiyon, apart otel, misafirhane, kamping, dağ evi, yayla evi gibi konaklama tesislerinde verilen geceleme hizmeti ile bu hizmetlerle birlikte satılmak suretiyle konaklama tesisi bünyesinde sunulan diğer tüm hizmetler (yeme, içme, aktivite, eğlence hizmetleri ve havuz, spor, termal ve benzeri alanların kullanımı gibi) konaklama vergisine tabidir. Geceleme hizmetinin, sağlıklı yaşam tesisleri, eğlence merkezleri gibi tesislerin bünyesinde sunulması vergilendirmeye etki etmeyecektir. Konaklama hizmetleri vergisinin mükellefi bu hizmetleri sunanlardır.

Konaklama hizmet bedeli üzerinden, 31.12.2020 tarihine kadar %1, tarihten bu oran %2 oranında hesaplanacaktır.

Konaklama vergisinin oranı %2'dir. Cumhurbaşkanı bu oranı bir katına kadar artırmaya, yarısına kadar indirmeye, bu sınırlar içinde farklı oranlar tespit etmeye yetkilidir.

Konaklama vergisinin matrahı, verginin konusuna giren hizmetler karşılığında katma değer vergisi hariç, her ne süratle olursa olsun alınan veya bu hizmetler için borçlanılan para, mal veya diğer suretlerde sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaati hizmet ve değerler toplamıdır.

Konaklama vergisi, konaklama tesislerince düzenlenen fatura ve benzeri belgelerde ayrıca gösterilir. Bu vergiden herhangi bir ad altında indirim yapılamaz. Bu vergi katma değer vergisi matrahına dahil edilemez.

Aşağıda sayılan hizmetler konaklama vergisinden istisnadır.

a)Öğrenci yurtları, pansiyonları ve kamplarında öğrencilere verilen hizmetler,

b)Karşılıklı olmak kaydıyla yabancı devletlerin Türkiye'deki diplomatik temsilcilikleri; konsoloslukları ve bunların diplomatik haklara sahip mensupları ile uluslar arası anlaşmalar gereğince vergi muafiyeti tanınan uluslar arası kuruluşlar ve mensuplarına verilen hizmetler,

Konaklama vergisinden vergilendirme dönemi, faaliyet gösterilen takvim yılının birer aylık dönemleridir. Her bir vergilendirme dönemine ait konaklama vergisi, vergilendirme dönemini takip eden ayın 26'ncı günü akşamına kadar KDV yönünden bağlı olunan vergi dairesine (KDV mükellefiyeti bulunmayanlarca tesisin bulunduğu yer vergi dairesine) beyan edilir ve aynı süre içinde ödenecektir.

(Bu kanunun; 9'ncu maddesiyle ihdas edilen Konaklama Vergisi, 01.04.2020 tarihinde yürürlüğe girmektedir.)

(Resmi Gazete: 07.12.2019 tarihli 30971 sayılı)