0

Hiçbir insan tamamıyla mükemmel olamaz, insan doğası gereği kusurlu doğmuştur. Elimizde olmadan kusursuz olmasak bile kendi hatalarımızı fark etmek çok önemlidir. Bu durum çok zor olsa bile kapayabilmek, tamamen insanın kendi benliğiyle alakalı bir durumdur.

Şu dünyada hiç kimsenin çıkıp da geçmişte yaptığım hiçbir şeyden pişman değilim diyebileceğine inanmıyorum, kişi eğer bunu söyleyebiliyorsa hemen yeni bir hata yapmış olur. Zaten bilindiği gibi tecrübeli ve bilgili insan, çok hata yapıp, bunları düzelten insandır.

Her insan sürekli değişir, fakat hepsi doğru yolu seçmeyi başaramaz. Zamanımız hata üstüne hata yapmamak için gerçekten çok az, Benjamin Franklin’in “Siz gecikebilirsiniz, zaman gecikmez” söylevinin konunun en güzel tanımı olduğunu düşünüyorum, sadece bir cümleyle sayfalar dolusu yazı kadar bilgi veren bir söz.

Nerdeyse bütün insanların yaptığı ve sürekli yapmaya devam ettiği en büyük hatadır, kendi kusurlarını görmezden gelmek, kendilerinin doğru, diğer insanların yanlış anladığını düşünmek. Genel olarak insanlar kendi hatalarını görmez/görmek istemez ve her zaman mükemmel olmak ister. Kendi gördüğümüzü doğru, başkasının gördüğünü yanlış düşünerek küçük bir “paradoks” yaratıyoruz diyebiliriz.

Sürekli kendi kendimize insanlar beni anlamıyorlar, bu kadar çabalıyorum ve hala beni tebrik etmiyorlar ve yanımda olmuyorlar deriz. Sürekli bir hata üstüne çabalarız ve bunu fark etmemiz aylar, hatta yıllar sürebilir, fakat vakit geçmiş ve yapabileceğimiz hiçbir şey kalmamıştır.

Hatalarımızı anlayabilmek için yapabileceğimiz en iyi şey, öncelikle megalomanlığımızı yenmektir. Kendimizi diğer insanlardan üstün görmeyi bırakıp, bizi herhangi bir konuda uyardıklarında, o konu üstünde gerçekten düşünüp, neyin doğru olduğuna karar vermektir. Bunları ne zaman başarabilirsek, ne zaman kusurlu yanlarımızı elimizden geldiğince onarabilirsek, ne zaman yaptığımız hatayı erkenden fark edebilirsek, o zaman geleceğimizi adım adım garanti altına almış oluruz.

İçimizde kendimizi hep doğru sanan, kusurlu yönlerimizi görmememiz için, gözlerimize perde çeken, kendimizi üstün görmemizi sağlayan, yaptığımız hataları doğru sandıran o sesi alt edebilirsek, gerçek benliğimiz ve gücümüz ortaya çıkar.

Bunu yapmak için geç kalmayın, her gün, her saat, her dakika hatta her saniye, ya geleceğinizde gurur duyacağınız davranışlarda bulunun, ya da yaptıklarınız bir anı olarak unutulup gitsin.