Sanat, içi boş olan bir bardağı doldurmaya benzer...
Ödül, sanatçı için önemlidir.
Bardağa konan şeker gibi, tat verir...
Sanatçı, sadece bardağın boş kısmıyla ilgilenir, şekerini düşünmez.
Ve şeker için bir bardağı asla doldurmaz.
Sanat, şeker olmasa da bardağı dolduran en leziz içecektir...
*
Kariyer anlamda hangi mevkii de, hangi makamda olursanız olun,
Dünyayı asla bir sanatçının gördüğü gözüyle göremezsiniz.
Dünyayı sanatçı insanlar yönetmiş olsaydı mutluluk daha çok olacaktı.
Ama olmadı, insanlık bunu başaramadı.
Daha güçlü olmak, daha fazla kazanmak için her şey yapıldı
Ama insanın mutluluğu, sağlığı için o kadar uğraş verilmedi.
Hep kısır döngüler içinde insanoğlu hayatını tamamladı.
Çıkmaz, yarı aydınlık sokaklarda geçti ömürler.
Ve bir türlü bitmedi acı, hüzün,
Bir türlü sona ermedi gözyaşı.
Bir türlü huzur ve mutluluk tam bizi bulmadı,
Ömür bitiyor, ne beklenen geliyor, ne de biz gidebiliyoruz...
Bir rüya gibi gelip geçiyor ömrümüz…
*
Sanatsız insanların maddi yanları daha çok kuvvetlidir.
İnsanı, doğayı, çevreyi düşünmeden kendi kazancını düşünürler.
Sanatçı ise manevi alanı gelişmiş insanlardır.
Sanat hep özeldir, çünkü hep insanla çoğalır,
Ve sanat iyi niyetli insanların başarabildiği bir oyundur.
*
Müzikte ayrı bir olaydır,
Tüm müzik sözleri temelde aynıdır, sadece kullanılan nota ve yorum farklıdır...
Türküler, şarkılar, arabesk, sanat müziği, hepsi birdir.
Hepsi insanı duygularla yazılmışlardır.
En çokta aşk ve ayrılıklardır konusu.
Tüm sanat eserleri, eser sahibinin iç dünyasının yansımasıdır
Ve sanat, insanın insanla çoğalmasıdır.
Eser, eser sahibinin hikâyesini, acısını, sevincini gözler önüne serer,
Şiiri yazan gözyaşıyla yazmış olabilir,
Ama o eser bir başka yerde eğlence olarak kullanılabilir.
Örnekleri çoktur..
Biz, o eserin derinliğini kendi derinliğimize göre algılarız,
Sanatçının anlatmak istediğini değil..
Eserin sahibi kendi acısıyla yazmıştır,
Biz dinlerken eser sahibinin acısını değil,
Kendi acımızı duyarız.
Yazarın acısı umurumuzda bile değildir...
Bizi hiç ilgilendirmez.
Yanan yanmıştır zaten.
Bizde kendi acımızla yanarız.
Biz kendi dünyamıza bakarız.
*
Filmler de böyledir, dizilerde..
En çok tutan, en çok izlenen dizilere bir bakın...
Toplumun genel durumunu göreceksiniz...
Aşk, ihanet, terk etme, ızdırap konularıyla dolu hepsi.
Kitaplar da öyledir.
İzlediğiniz dizilere, okuduğunuz kitaplara bir bakın.
Aynada yansıyan kendi fotoğrafınızdır.