Meliha Sözeri’nin “Çevren / Horizon” sergisi

Meliha Sözeri, ikinci kişisel sergisi 'Çevren / Horizon' 28 Ağustos 2021 tarihine kadar Bozlu Art Project'te izleyiciyle buluşuyor. Göz erimi, ufuk, yatayda olan, kayıp olan, yitirilen, ebedi olan ile insan gözünün ulaşabileceği sınırlara göre varoluş serginin çıkış noktasını oluşturuyor. Sergi, sanatsal üretim sürecini karantina hali ve kapat(ıl)ma eylemi ile ilişkilendiriyor. Sanat yapıtının aurasını sorgularken; sanatçının üretim mekanını karantina odaları ile özdeşleştiriyor. Meliha Sözeri, yaşamın şeyleşmesi, özne ve nesne ilişkilerinin izleyicinin bakışıyla yerinden edilmesi ile ilgileniyor. Sergiye hakim malzeme olan tel; varlık-yokluk eksenine yerleşiyor. Tel, parıltılı olanın ardında yer alan karanlık, hafif olanın ardındaki yük, dijital olanın ardından gelen zanaat, canlı olanın ardında bıraktığı atık ile bağ kurarken, şiirselliğin içerisinden çevreyi saran derin boşluğa işaret ediyor.

Meliha Sözeri, Corona Radiata, 2020, paslanmaz çelik delikli tel, tel, enstalasyon

Sanatçının yapıtları, yer ve gökyüzü arasındaki çizgiyi izleyicinin bakışı karşısına yerleştiriyor. Gökle yerin birleşmiş gibi görüldüğü sınırsız çizgiyi gündelik hayattan sıradan nesneler ile modelleyerek, metal delikli tel malzemeyi kesip, dikip, birleştirerek kesintili çizgilere dönüştürüyor. Sergi bir çeşit yeni ufuk yani diğer bir değişle yeni 'çevren' öneriyor. Çünkü varlığı saran tinsel örtü, aura ufuk çizgisine göre belirleniyor. Varlığın aurası çevren ile olan mesafesine göre oluşuyor. Kristalleri parıldamayan bir avize, yansıması olmayan bir ayna, yazmayan bir daktilo hala aura taşıyıcısı mıdır? Auralı sıradan olanın ufkunda yitip gitmektedir.

Meliha Sözeri, A.D.A.(M), 2019, paslanmaz çelik delikli tel, tel

Sergiyi oluşturan çalışmalar; avize (17. yüzyıl formlarından yeniden üretilmiş), ayna (1900'lü yıllardan esinlenilmiş), yastıklar (huzursuz edici bir çizgisellikte), daktilo (sanatçının yitirdiği dedesine ait), bilgisayar (dijitalleşen dünyada iç organlarımıza dönüşmüş), bir tuval (üzerine Edip Cansever'in yok mu var şiirinden ödünç alınmış kelimeler), galeri duvarında yer edinmiş şiir ve heykelin buluştuğu yeri tarifleyen dededen miras sözcükler ve bir dikiş makinası; sergiyi diken bir makina ve İlhan Berk'in 'Tümceler'i:

'Yer, nesneyi sarandır.

Yer üzerinde düşünmek…

Varsa:

Nasıl Var?'

Şiir, heykel, metin, beden, nesne, yer, yer ve gök arasında bir yerlerde gezinmeye davet ediyor.

Meliha Sözeri hakkında

1982 yılında Antalya'da doğan Meliha Sözeri, lisans eğitimini 2004 yılında Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Heykel Bölümü'nde tamamlamıştır. 2007 yılında Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Heykel Ana Sanat Dalı'nda yüksek lisans eğitimini bitiren Sözeri, aynı bölümde Sanatta Yeterlik programını tamamlamıştır. İstanbul Teknik Üniversitesi Güzel Sanatlar Bölümü'nde çalışmaktadır. Akademik ve sanatsal çalışmalarına İstanbul'da devam eden sanatçı ulusal ve uluslararası sergilere katılmış, çeşitli etkinlik ve sempozyumlarda yer almıştır. Sözeri'nin yayımlanmış makaleleri ve ödülleri de bulunmaktadır. Sanatsal üretiminde işlerin bağlamı üzerinden öncelikle kavramsal çerçevesini belirlemekte ve bu kavramsal çerçevenin sınırları siyaset, gündelik yaşam, gündelik yaşamda bireysel ve toplumsal ilişkiler, politika, sistem ve şeffaflık üzerine inşa edilmektedir. Akademik çalışmaları içinde Mimarlık, Kent ve Heykel konusu yer alır. Yüksek lisans tezi '1970'lerden Günümüze Mimarideki Heykelsi Biçimler' başlığını taşır. Mimarlık ve heykel disiplinlerinin kesişim ve etkileşimlerine sanatsal bakış açısıyla odaklanır. Sanatta yeterlik çalışması; 'Çağdaş Sanat İçerisinde Algıyı Tersyüz Eden Heykel Uygulamaları' üzerinedir.