Ben büyük yüce bir ağacım...

Ben büyük yüce bir ağacım. Her mevsim çiçek açar, yapraklarımı dökerim. Bazen birileri benim gölgemde dinlenir huzur bulur, bazen de başka bir ağacın gölgesinde dinlenen olurum.

Kimi zaman inanılmaz güzellikte çiçek açar, kimi zaman büyük iri yapraklarımla rüzgarda dans ederim. Kimi zaman kuşlar kollarıma yuva yapar, kimi zaman yapraklarımı döktüğümde çırılçıplak hissederim. Kimi zaman güneş beni yakar kavurur, kimi zaman üşürüm. Bazen bana su verirler bazen beni kesmek yok etmek isterler. Bazen bazı insanlar da bana katılır hemen dibimde küçük bir fidan halini alır.

Bazen benden çok daha büyük ve yüce ağaçların ortasında küçücük kalırım. Ama hiçbirimiz birbirimize benzemeyiz, hepimizin farklı özellikleri olur. Kimisi meyve vermez, kimisi çiçek açmaz, kimisi açar, bazıları kokusu ile büyüler bazısı hiç görülmemiş bir türdür bazısının sadece gölgesinde dinlenirsin. Ben sadece büyük yüce bir ağacım. Faydam var ama zararım katiyyen yok. Ya da kim nasıl görmek isterse...