Sosyal Hizmetlerin Hedef Kitlesi

Sosyal hizmetlerin amacını gereği gibi gerçekleştirilmesi hedef kitlenin belirlenmesi ile sağlanır. Hüsamettin Çetin’e göre, sosyal hizmetlerin hedef kitlesini; aileler, çocuklar, gençler, yaşlılar, engelliler, güç koşullarındaki kadınlar, sığınmacı ve göçmenler, tıbbi ve psikiyatrik yönden yardıma muhtaç hastalar, sosyal sapma gösteren gruplar (alkolikler, uyuşturucu madde kullananlar v.b.), suçlular, yoksullar vb. gibi çok çeşitlidir.
 

24.05.1983 tarih ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu (SHÇEK) Kanununun3. maddesine göre sosyal hizmetler, “Kişi ve ailelerin kendi bünye ve çevre şartlarından doğan veya kontrolleri dışında oluşan maddi, manevi ve sosyal yoksunluklarının giderilmesine ve ihtiyaçlarının karşılanmasına, sosyal sorunlarının önlenmesi ve çözümlenmesine yardımcı olunmasını ve hayat standartlarının iyileştirilmesi ve yükseltilmesini amaçlayan sistemli ve programlı hizmetler bütünüdür.
 

Avrupa Sosyal Şartı’nın 14. Maddesinde sosyal hizmetlerin kapsamın benzerlerinden farklı kılan bir anlayışla tanımlamaktadır. Şart’ın birinci bölümünde “Herkes sosyal refah hizmetlerinden yararlanma hakkına sahiptir” şeklinde düzenlenen ‘Sosyal Refah Hizmetlerinden Yararlanma Hakkı’, ikinci bölümde detaylı olarak ele alınmış ve Şart’ın 14. Maddesine; Âkit Taraflar Sosyal Refah Hizmetlerinden Yararlanma Hakkının etkili bir biçimde kullanılmasını sağlamak amacıyla:

1- Sosyal hizmet yöntemlerinden yararlanarak, toplumda bireylerin ve grupların refah ve gelişmelerine ve sosyal çevreye uyum sağlamalarına katkıda bulunacak hizmetleri teşvik etmeyi ya da sağlamayı;

2- Bireylerin ve gönüllü ya da diğer örgütlerin bu tür hizmetlerin kurulması ve sürdürülmesine katılmalarını özendirmeyi; taahhüt ederler(1).

Burada sosyal hizmetlerin uygulanmasında, günü kurtaran çözümlerin uzun vadeli stratejilere zarar verdiği fark edilmiş, bireylerin ve toplumun sosyal adaletten faydalanabilmesi için sosyal hizmetin geliştirilmesi gerekliliğinden bahsedilmiştir. Avrupa Sosyal Hizmet şartı, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. Maddesi (sonuncu madde) uyarınca, iç hukukumuz bakımından “kanun üstü” konumda olduğundan, yöntemi daha somut ve dolayısıyla daha olumlu hale getirmektedir. İkinci maddede ise sosyal hizmetlerin anlaşılmasında ve uygulanmasında sivil toplum kuruluşlarına atıfta bulunulmaktadır.
 

---------------------------------